بخش 1: از کجا شک کنیم روی ماشین‌مان ردیاب گذاشته‌اند؟

قبل از اینکه برویم سراغ پیدا کردن ردیاب، اول باید ببینیم اصلاً احتمال دارد روی ماشین‌تان ردیاب گذاشته شده باشد یا نه. اگر یکی از موارد زیر برای‌تان آشناست، ارزش دارد مرحله‌به‌مرحله ادامه بدهید.

✅ نشانه ۱: باتری ماشین بی‌دلیل خالی می‌کند

اگر چند روز اخیر متوجه شده‌اید:

• صبح‌ها سخت استارت می‌زند
• باتری نو هم زود خالی می‌شود
• بدون استفاده، ولتاژ باتری افت می‌کند

ممکن است چیزی به برق ماشین وصل شده باشد و در حالت خاموش هم مصرف داشته باشد. یکی از چیزهایی که این رفتار را دارد، ردیاب سیمی است.

کار ساده‌ای که همین الان انجام دهید:
یک عکس از صفحه ولتاژ باتری یا آمپرگیری بگیرید (اگر دستگاه دارید). فردا صبح دوباره مقایسه کنید. افت زیاد در حالت خاموش، «علامت زرد» است.

📍 نشانه ۲: وجود قطعه یا سیم اضافه در جاهایی که نباید باشد

ردیاب‌ها معمولاً خیلی کوچک‌اند. ممکن است به شکل:

• یک دانگل کوچک روی پورت OBD (زیر فرمان)
• یک جعبه کوچک چسبیده زیر صندلی یا داخل صندوق
• سیم اضافی که با برق‌دزد یا چسب برق وصل شده

ظاهر شوند.

کاری که همین الان انجام دهید:
با چراغ‌قوه، فقط سه جای خیلی ساده را نگاه کنید:

1. زیر صندلی راننده
2. داخل صندوق کنار زاپاس
3. زیر فرمان روی پورت OBD

هر چیزی دیدید که «جای آن نیست»، عکس بگیرید تا بعداً مقایسه کنیم.

📲 نشانه ۳: پیام‌ها یا اتفاق‌های عجیب مربوط به ماشین

اگر اخیراً:

• پیامک‌های عجیب درباره موقعیت یا وضعیت ماشین دریافت کرده‌اید
• کسی بدون اینکه بداند کجا هستید، خبر داشته
• احساس می‌کنید اطلاعات مسیرها یا لوکیشن‌تان لو می‌رود

ممکن است یک ردیاب با سیم‌کارت روی خودرو فعال باشد.

توجه: هر پیام عجیبی دلیل قطعی نیست، ولی اگر با نشانه‌های ۱ یا ۲ همراه شود، احتمال بالا می‌رود.

🧠 جمع‌بندی سریع بخش ۱

اگر حداقل یکی از موارد زیر را دارید، ادامه مقاله برای شما ضروری است:

• باتری ماشین بی‌دلیل خالی می‌کند
• یک قطعه/سیم/دانگل ناشناس در ماشین دیده‌اید
• اطلاعات مسیر یا لوکیشن‌تان لو می‌رود

اگر سه مورد همزمان باشد، احتمال وجود ردیاب زیاد است و باید مرحله بعدی را انجام دهید.

بخش ۲: بازرسی بدنی، ۵ جای طلایی برای پیدا کردن ردیاب

ابزار ساده‌ای که لازم داری: چراغ‌قوه قوی (یا موبایل)، آینه دستی کوچک (آینه آرایش یا آینه آچار)، موبایل با دوربین، دستکش کار، یک دفتر یا اپ یادداشت برای ثبت، و اگر دسترسی داری یک جک یا رمپ ساده برای دیدن زیر خودرو.
هشدار کلی: هرگز سیم را کورَکَند قطع نکن؛ اگر نسبت به برق و قطعات خودرو مطمئن نیستی، عکس بگیر و به یک برق‌کار خودرو مراجعه کن.

نقطه 1 — زیر صندلی راننده و شاگرد

چطور نگاه کنیم: صندلی جلو را کامل عقب و جلو کن تا زیر آن را ببینی. از آینه دستی برای دیدن پشت قطعات استفاده کن.
چه چیزهایی نشان‌دهنده‌اند: جعبه کوچک پلاستیکی، سیمِ جدید یا بست‌زده شده، کابل USB یا آداپتور غیرمعمول، برچسب‌‌های جدید یا چسب تازه.
کاری که باید انجام دهی:

1. هر قطعه مشکوک را با موبایل از چند زاویه عکس بگیر.
2. شماره سریال یا برچسب را اگر دیدی یادداشت کن.
3. اگر قطعه با بست یا مگنت چسبیده و قابل جدا شدن است، عکس بگیر و محل را علامت بزن؛ تا قبل از مشاوره با کارشناس، جدا نکن.
   نکته کارگاهی: ردیاب‌های مغناطیسی اغلب اینجا چسبانده می‌شوند چون دسترسی کم و حفاظت نسبی دارند.

نقطه 2 — داخل صندوق عقب و کنار زاپاس

چطور نگاه کنیم: در صندوق را باز کن، زاپاس را بالا بزن، نوارهای تودوزی و پوشش‌ها را نگاه کن.
چه چیزهایی نشان‌دهنده‌اند: جعبه کوچک یا کابل‌هایی که از تودوزی بیرون زده‌اند، مگنت یا چسب زیر کف صندوق، بسته‌بندی یا گوشه‌های تازه برش خورده در تودوزی.
کاری که باید انجام دهی: عکس و ویدیو بگیر؛ اگر پوشش را برای دسترسی باز می‌کنی، مراقب پیچ و بست و اتصالات حساسی مثل بخاری/پمپ بنزین باش.
نکته ایمنی: باز کردن ناحیه کنار باک را بدون تجربه انجام نده—خطر تماس با قطعات سوختی وجود دارد.

نقطه 3 — زیر سپر‌ها و روی شاسی (دید با رمپ یا از زیر)

چطور نگاه کنیم: اگر رمپ یا امکان بالا بردن خودرو داری، از زیر به شاسی نگاه کن؛ اگر ندارید، با آینه دستی از لبه سپرها نگاه کن.
چه چیزهایی نشان‌دهنده‌اند: جعبه کوچک آهنی یا پلاستیکی که مگنت دارد، بست‌های تازه، سیم‌کشی جدید که رنگ یا نوع بست‌اش با سیم‌های کارخانه فرق می‌کند.
کاری که باید انجام دهی: عکس از محل، جهت و وضعیت اتصال بگیر. اگر دستگاه با بست یا مگنت وصل است، محل دقیق را مشخص کن و جدا نکن تا در صورت نیاز مرجع قانونی مدارک داشته باشی.
نکته کارگاهی: ردیاب‌های مقاومِ مغناطیسی معمولاً زیر سپر یا روی جان‌بی‌ها (longitudinal chassis) نصب می‌شوند.

نقطه 4 — اطراف درگاه OBD-II (زیر غربیلک فرمان)

چطور نگاه کنیم: درِ جعبه داشبورد را باز کن و جای OBD را چک کن (معمولاً زیر فرمان سمت راننده).
چه چیزهایی نشان‌دهنده‌اند: دانگلی که به پورت OBD متصل است (شکل معمولیِ دانگل‌ها شبیه USB بزرگ است)، برچسب‌های ناشناس، یا دانگل‌هایی که چراغ LED دارند.
کاری که باید انجام دهی:

1. اگر دانگل وصل بود، قبل از جدا کردن چند عکس از زاویه‌های مختلف بگیر تا مدل/برچسب مشخص شود.
2. مدل یا شماره نوشته شده روی دانگل را در گوگل یا بازار ایران جستجو کن—بسیاری از دانگل‌ها ردیاب/مخابره‌کننده هستند.
3. اگر نگرانِ دست‌کاری داده‌ها هستی، دانگل را جدا کن و آن را در کیسه‌ای قرار بده و نگهدار؛ برای دستورالعمل فنی بیشتر به برق‌کار مراجعه کن.
   هشدار: برخی دانگل‌ها عملکردهای مفیدی هم دارند؛ جدا کردن بدون آگاهی ممکن است پارامترهای ECU را تحت‌تأثیر قرار دهد—اگر شک داری، عکس بگیر و به متخصص نشان بده.

نقطه 5 — پشت داشبورد، ستون‌ها و کنسول وسط

چطور نگاه کنیم: چراغ‌قوه و آینه دستی را بردار؛ گوشه‌ها و درزهای داشبورد را نگاه کن. صندلی و کنسول وسط را نیز بررسی کن.
چه چیزهایی نشان‌دهنده‌اند: کابل‌های تازه عبور کرده، کابل‌های چسب‌خورده، جعبه‌های کوچک بین تودوزی و شاسی.
کاری که باید انجام دهی: اگر به محل مشکوک دسترسی پیدا کردی، ابتدا عکس بگیر؛ اگر برای دسترسی نیاز به باز کردن قطعات داشبورد است و تجربه نداری، به یک برق‌کار مراجعه کن—زیرا باز کردن نادرست ممکن است ایربگ یا سیم‌های حساسی را فعال کند.

کار سریع و قابل انجام در خانه — یک چک‌لیست ۷ مرحله‌ای

1. موبایل آماده کن و از هر نقطه عکس بگیر.
2. زیر صندلی‌ها، صندوق، OBD، زیر سپر و پشت داشبورد را با چراغ‌قوه نگاه کن.
3. هر قطعه/سیم مشکوک را علامت بزن و چند عکس ثبت کن.
4. مدل/شماره هر دانگل را جستجو کن تا بفهمی برای چه کاری است.
5. اگر چیزی دیدی که سیم به باتری یا فیوز دارد، آن را قطع نکن—عکس بگیر و به برق‌کار مراجعه کن.
6. همه تصاویر و یادداشت‌ها را در یک پوشه موبایل یا واتس‌اپ بفرست به خودت تا تاریخ و مدرکی باشد.
7. اگر احتمال جرم یا تعقیب هست، به نیروی انتظامی یا مشاور حقوقی اطلاع بده و دستگاه را دست‌نخورده نگه دار.

کارهایی که «هرگز» انجام ندهید (مهم)

• سیم‌ها را با انبردست قطع نکنید.
• از جمر/مسدودکننده سیگنال استفاده نکنید (غیرقانونی و خطرناک).
• بدون مستندسازی، دستگاه را دور نیندازید یا پنهان نکنید.
• اگر خودروی تجاری یا ناوگان است (مثلاً کامیون بین‌شهری)، تجهیزات حکومتی/ناوبری را دست‌کاری نکنید.

بخش ۳ — برق و باتری: چطور بفهمیم مصرف پنهان (Parasitic Drain) از کجاست؟

هدف این بخش: بفهمی آیا واقعاً برقِ ماشین در حال خالی شدن است، اندازه‌اش چقدر است، و چطور با روش ایمن مشخص کنی کدام مدار یا فیوز باعثش شده — بدون بریدن سیم یا آسیب زدن.

هشدار مهم: اگر به برق خودرو آشنا نیستی یا ابزار مناسب نداری، عکس و مدارک بگیر و به یک برق‌کار حرفه‌ای مراجعه کن. قطع یا اتصال اشتباه می‌تواند به ECU، ایربگ یا سیستم برقی آسیب بزند.

ابزارهای پیشنهادی (ارزان و در بازار ایران موجود)

1. مولتی‌متر دیجیتال (قابلیت اندازه‌گیری DC ولتاژ و جریان میلی‌آمپر/آمپر).
2. کلامپ‌متر DC (اگر دارید؛ امن‌ترین روش برای اندازه‌گیری جریان بدون باز کردن مدار).
3. انبردست فیوزکش یا دم‌باریک کوچک مخصوص کشیدن فیوز.
4. چراغ‌قوه؛ تلفن همراه برای عکس گرفتن؛ دفترچه یا اپ برای ثبت اعداد.

گام صفر — وضعیت باتری را بسنج (آسان و بدون ابزار خاص)

1. بعد از اینکه ماشین حداقل ۱۲ ساعت پارک بوده و هیچ چراغی روشن نیست، درِ کاپوت را باز کن.
2. با چشم یا ولتمتر ساده نگاه کن: باتری سالم وقتی ماشین خاموش است باید حدود ۱۲.۶ ولت نشان بدهد.
   • مثال عددی:
     • 12.60 V ≈ فول شارژ (خوب)
     • 12.40 V ≈ حدود ۷۵٪ شارژ
     • 12.20 V ≈ حدود ۵۰٪ شارژ
3. اگر صبح‌ها ولتاژ ≈ 12.6V بوده و شب بعد شد 11.8V یا خیلی کمتر → هشدار: تخلیه قابل توجه دارید.

نکته عملی: با موبایل از نمایش ولتمتر یا باتری عکس بگیر تا تاریخ/ساعت ثبت شود.

گام ۱ — روش ساده برای تشخیص «آیا واقعاً مصرف پنهان وجود دارد؟»

روش A (اگر مولتی‌متر داری — دقیق‌تر): اندازه‌گیری جریان ایستا (Quiescent Current)

نکته مهم: برای اندازه‌گیری جریان در مدار باتری باید مولتی‌متر را در حالت جریان (A یا mA) و به‌صورت سری قرار دهی. اگر روش را اشتباه انجام دهی ممکن است فیوز مولتی‌متر بسوزد. اگر مطمئن نیستی، از کلامپ‌متر استفاده کن.

1. همه لوازم خودرو را خاموش کن (چراغ، رادیو، درها بسته، آلارم غیر فعال اگر می‌شود). صبر کن ۳۰–۶۰ دقیقه تا سیستم‌ها به حالت خواب بروند.
2. مولتی‌متر را روی دامنه مناسب جریان قرار بده (مثلاً 10 A یا 200 mA بسته به نوع).
3. منفی باتری را باز کن و پروب‌ها را به صورت سری بین قطب منفی و کابل منفی قرار بده (یعنی یک سر کابل منفی به پروب مولتی‌متر، سر دیگر پروب به پایۀ باتری).
4. عدد را بخوان. نمونه‌های معمول:
   • مقدار طبیعی ایستا: 0.02 A تا 0.05 A (این یعنی 20–50 میلی‌آمپر).
   • اگر عدد 0.10 A (یعنی 100 mA) یا بیشتر باشد → مصرف پنهان قابل توجه است و باید پیگیری کنید.
   • مثال محاسبه: مولتی‌متر نشان داد 0.12 A → معادل 120 mA مصرف پنهان.

روش B (اگر کلامپ‌متر داری — امن‌تر و ساده‌تر):

• کلامپ‌متر را به دور کابل منفی باتری ببند و مقدار جریان DC را بخوان. نیازی به باز کردن مدار نیست. اگر مقدار بالای 0.1 A (100 mA) باشد، پیگیری لازم است.

گام ۲ — روش ایمن برای پیدا کردن مدار مشکل‌زا (ایزوله کردن با فیوزها)

اگر در گام ۱ مقدار بالا دیده شد، با این روش ساده می‌توانی کجا را پیگیری کنی:

روش کشیدن فیوز (Fuse Pull Method) — امن و کاربردی برای همه:

1. جعبه فیوز داخل کابین (معمولاً زیر داشبورد سمت راننده) و جعبه فیوز موتور (زیر کاپوت) را پیدا کن.
2. مولتی‌متر یا کلامپ‌متر را به همان صورت سری یا کلامپ‌خوان نگه دار.
3. فیوزها را یکی‌یکی بیرون بیاور (با فیوزکش). بعد از کشیدن هر فیوز، عدد جریان را بخوان.
4. وقتی فیوزی را کشیدی و جریان به مقدار نرمال (مثلاً <0.05 A) برگشت → آن فیوز مربوط به مدار مصرف‌کننده است.
5. فیوز را دوباره قرار بده (برای اطمینان) و به دنبال زیرمدار همان فیوز بگرد (مثلاً چراغ داخلی، یونیت‌های صفحه نمایش، پمپ، ماژول‌های پس از فروش).

نکات عملی:

• فیوزها را یک‌به‌یک بیرون بیاور؛ اگر چند فیوز با هم مسئول هستند، باید ترکیب را بررسی کرد.
• فیوز اصلی استارت را نکِش — چون در زمان استارت ممکن است جریان بالا رود و مولتی‌متر آسیب ببیند.
• اگر با کشیدن فیوز برق قطع شد یعنی آن فیوز یا زیرمدار مربوطه مشکل دارد.

گام ۳ — بررسی OBD و دانگل‌ها (قدم‌های ساده برای کاربر عادی)

1. پورت OBD را پیدا کن (معمولاً زیر غربیلک فرمان).
2. اگر دانگل وصل است:
   • قبل از کشیدن از دانگل چند عکس از روبرو و از بغل بگیر (برچسب‌ها، LED، لوگو، شماره).
   • مدل یا شماره را در گوگل جستجو کن؛ اگر اسمش شبیه «ردیاب» یا «Tracker» یا «GPS» بود، احتمال زیاد است.
   • برای جداکردن: سوئیچ در وضعیت خاموش و کلید خارج باشد، سپس دانگل را با کشش مستقیم بیرون بکش. (اگر گیر داشت، از متخصص بخواه.)
3. بعضی دانگل‌ها باعث اتصال دائمی و مصرف می‌شوند؛ جدا کردن دانگل در بسیاری از موارد مصرف را قطع می‌کند، ولی اول عکس و ثبت کن.

گام ۴ — اگر مولتی‌متر یا کلامپ‌متر نداری: روش ساده و قابل‌اعتماد خانگی

1. باتری را کامل شارژ کن یا به باتری سالم با شارژر وصل کن.
2. ماشین را ۲۴–۴۸ ساعت پارک کن بدون استفاده.
3. اگر بعد از ۲۴ ساعت افت ولتاژ بیش از 0.3 ولت مشاهده شد (مثلاً از 12.6V به 12.3V) → باید به برق‌کار مراجعه کنی.
   • محاسبه: 12.60 − 12.30 = 0.30 V → نشانگر تخلیه بیشتر از حالت عادی.
4. این روش دقیق نیست اما برای کاربر عادی معیاری ساده است.

گام ۵ — چه‌کارهایی را فوراً انجام دهی اگر مصرف پنهان بالا بود

1. عکس و فیلم از محل‌ها و از پنل فیوز و از دانگل‌ها بگیر. تاریخ و ساعت را ثبت کن.
2. اگر فیوز خاصی عامل بود، آن فیوز را علامت بزن و به یک برق‌کار متخصص مراجعه کن تا زیرمدار را با ابزار حرفه‌ای بررسی کند.
3. اگر دانگل یا دستگاهی پیدا شد که شک به کار جاسوسی/ردیابی دارد و احساس خطر می‌کنی، دستگاه را دست‌نخورده نگه دار و از مشورت حقوقی یا پلیس کمک بگیر.
4. هرگز بدون تجربه سیم‌ها را قطع نکن.

نکات کوچک اما حیاتی (تجربه میدانی)

• ردیاب‌هایی که برای صرفه‌جویی حالت «خواب» دارند ممکن است در حالت ایستا فقط چند بار در روز بیدار شوند؛ بنابراین اندازه‌گیری جریان باید چند بار و در فواصل مختلف انجام شود.
• بعضی سیستم‌های کارخانه‌ای (مثل آنتی‌سرقت یا یونیت‌های مدیریت باتری) در صورت استفاده از مولتی‌متر سری ممکن است رفتار متفاوت نشان دهند؛ اگر شک داری، عکس و نتایج را به متخصص بده.
• اگر خودرو نو و در گارانتی است، دست‌کاری بدون هماهنگی می‌تواند گارانتی را با خطر مواجه کند — ابتدا با نمایندگی مشورت کنید.

چک‌لیست سریع (برای اجرا در 15–30 دقیقه)

1. باتری را صبح چک کن (12.6V خوب). عکس بگیر.
2. همه چراغ‌ها/وسایل را خاموش کن؛ ۳۰–۶۰ دقیقه صبر کن.
3. با مولتی‌متر یا کلامپ‌متر جریان ایستا را اندازه بگیر (مقدار طبیعی ≈ 20–50 mA).
4. اگر بالا بود، فیوزها را یکی‌یکی امتحان کن تا مدار مشکل را پیدا کنی.
5. OBD را چک کن؛ اگر دانگل بود، عکس بگیر و مدل را جستجو کن.
6. مستندسازی کن و در صورت نیاز به برق‌کار مراجعه کن.

بخش ۴ — اسکن سیگنال (RF): چطور ردیاب فعال را شناسایی کنیم؟

(برای زمانی که می‌خواهید مطمئن شوید دستگاهی در ماشین سیگنال می‌فرستد یا خیر)
هدف: یاد می‌گیری در خانه یا پارکینگ، با یک دستگاه ساده، وجود سیگنال‌های مربوط به ردیاب یا دستگاه مشکوک را پیدا کنی.

🎯 چرا اصلاً نیاز به اسکن داریم؟

خیلی از ردیاب‌ها زیاد دیده نمی‌شوند؛ اما چون اطلاعات موقعیت را ارسال می‌کنند، آثار سیگنال از خود باقی می‌گذارند.
ردیاب‌ها معمولاً از این روش‌ها برای ارسال داده استفاده می‌کنند:

نوع ارسال	توضیح ساده
GSM / GPRS / 2G/3G/4G	ارسال موقعیت از طریق سیم‌کارت (رایج در ایران)
GPS	دریافت موقعیت، نه ارسال — پس جستجوی GPS تنها کافی نیست
Wi-Fi یا بلوتوث	در برخی مدل‌ها، برای تنظیم دستگاه استفاده می‌شود

بنابراین ما به جای دنبال کردن «فقط GPS»، باید دنبال سیگنال‌های مخابراتی باشیم.

🧰 دستگاه‌هایی که برای اسکن سیگنال مناسب‌اند

(قیمت‌ها تقریبی بازار ایران – 1404/08/14)

نوع دستگاه	مناسب چه کسی؟	حدود قیمت (ایران)	نکته
RF Detector معمولی	کاربر عادی	از 2 تا 5 میلیون	کافی برای تشخیص اولیه
RF Detector حرفه‌ای (چندباند)	دقت بالاتر + محدوده بیشتر	6 تا 12 میلیون	قابلیت تشخیص دقیق‌تر در 2G/3G/4G
اپلیکیشن موبایل	جایگزین نیست	رایگان	موبایل فقط Wi-Fi/Bluetooth را می‌بیند، نه GSM/4G

📍 قبل از اسکن: محیط را پاک‌سازی کن (خیلی مهم)

برای اینکه نتیجه اشتباه نگیری، چیزهایی که سیگنال تولید می‌کنند را از داخل ماشین خارج کن:

✅ موبایل‌های اضافی (یک گوشی برای اسکن کافی است)
✅ مودم همراه
✅ ایرتگ/تگ‌های بلوتوث
✅ شارژر‌های وایرلس
✅ هندزفری بلوتوث

و: در ماشین را ببند و ۵ دقیقه صبر کن تا همه دستگاه‌ها در حالت ثابت قرار بگیرند.

🛰️ روش صحیح اسکن قدم‌به‌قدم

زمان لازم: ۵ تا ۱۲ دقیقه

1. دستگاه اسکن را روشن کن و حساسیت را روی حالت متوسط قرار بده.
2. اسکن را از بیرون ماشین شروع کن:
   • اطراف سپر جلو → کنار گلگیرها → زیر رکاب → سمت باک → سپر عقب
3. اگر جایی پیک ناگهانی دیدی، توقف کن و دوباره اسکن کن.
4. حالا برو داخل خودرو:
   • زیر داشبورد
   • زیر صندلی‌ها
   • داخل صندوق
   • کنسول وسط
5. اگر دستگاه نزدیک یک نقطه خاص هر بار پیک شدید نشان داد، همان نقطه را علامت بزن.
6. برای اطمینان: یک‌بار اسکن را در حال روشن بودن ماشین هم انجام بده (بعضی ردیاب‌ها هنگام حرکت یا روشن بودن فعال‌ترند).

نکته طلایی: ردیاب‌ها معمولاً هر ۳۰ ثانیه تا چند دقیقه یک بار پینگ ارسال می‌کنند، پس اسکن باید ادامه‌دار ۲–۳ دقیقه روی هر نقطه باشد.

🧪 یک تست ساده برای اطمینان بیشتر

اگر یک نقطه مشکوک پیدا کردی:

1. دستگاه را خاموش و روشن نکن؛ حساسیت را یک درجه بالاتر ببر.
2. دستت را آرام ۵–۱۰ سانتی‌متر نزدیک محل ببر.
   • اگر پیک تغییر کرد → احتمال دستگاه الکترونیکی بالاست.
3. یک تماس ورودی با موبایل انجام بده (روی حالت 2G اگر گوشی اجازه داد).
   • اگر پیک همان لحظه بالا رفت، احتمال اینکه یک سیم‌کارت داخل ماشین باشد زیاد است.

⚠️ خطاهای رایج در اسکن که باعث نتیجه اشتباه می‌شود

• اسکن کنار دکل مخابراتی یا پارکینگ شلوغ → نویز و سیگنال زیاد
• اسکن با موبایل روشن و اینترنت فعال کنار دستگاه → پیک اشتباه
• بردن اسکنر مستقیم روی ECU یا سیم‌های برق قوی → پیک جعلی

بهترین مکان اسکن: پارکینگ ساکت، حیاط منزل، یا خیابان خلوت بدون عبور زیاد.

اگر اسکن سیگنال مشکوک نشان داد، قدم بعدی چیست؟

• محل را مشخص، عکس‌دار و علامت‌گذاری کن.
• فقط با باز کردن پوشش‌های ساده (کاور، کف‌پوش، زیر صندلی) بررسی کن.
• اگر نیاز به باز کردن داشبورد یا سیم‌کشی است، حتماً متخصص برق خودرو انجام دهد.

بخش ۵ — پیدا شد؛ حالا دقیقاً چه‌کار کنم؟

اگر احساس خطر جسمی یا تعقیب/خشونت می‌کنید: اولویت با ایمنی شماست — به مکان امن بروید و با ۱۱۰/کلانتری تماس بگیرید. مستندسازی بعدی را در محیط امن انجام دهید.

بخش 6 — «اهل فن می‌دانند»

رازهای کارگاهی و نکاتی که فقط تعمیرکاران و برق‌کاران حرفه‌ای خودرو بلدند

این بخش برای حرفه‌ای‌هاست، اما به زبان ساده نوشته‌ام تا هر خواننده‌ای بتواند آن را اجرا یا درک کند.

---

🧲 نکته ۱: ردیاب‌های مغناطیسی همیشه در «نقاط خشک و بدون گرما» نصب می‌شوند

چرا؟ چون گرما، آب، گل و سنگ‌ریزه، عمر باتری و اتصال دستگاه را کم می‌کند.
پس وقتی زیر ماشین را نگاه می‌کنید، به‌جای وسط شاسی که آب می‌خورد، بیشتر به این نقاط توجه کنید:

• پشت سپر جلو و عقب
• روی تیرهای طولی شاسی
• اطراف باک اما نه روی خود باک

---

🧵 نکته ۲: سیم‌کشی اضافه همیشه «خیلی مرتب» نیست

نصابان حرفه‌ای ردیاب کارخانه‌ای کابل را با نوار چسب سیاه مخصوص و کاملاً هم‌رنگ سیم‌ها می‌پوشانند.
اما در نصب‌های مخفی توسط افراد غیرحرفه‌ای معمولاً موارد زیر دیده می‌شود:

• بست کمربندی سفید یا شفاف (به‌جای مشکی)
• نوار چسب برق براق و تازه
• سیم‌هایی با رنگ متفاوت از سیم‌های کارخانه

اگر سیم یا بست زیاد تمیز نبود، احتمال نصب غیرحرفه‌ای و مخفی بالاست.

---

🔌 نکته ۳: آداپتور برق «دو راهی فیوز» یکی از سرنخ‌های اصلی است

در نصب ردیاب‌های سیمی، معمول‌ترین روش اتصال برق، استفاده از قطعه‌ای به‌نام Add-a-Fuse است.
اگر در جعبه فیوز، چنین قطعه‌ای دیدی، زنگ خطر را جدی بگیر.

چطور آن را بشناسی؟

• شبیه یک فیوز معمولی است اما دو سیم از آن خارج شده
• معمولاً روی فیوزهای ACC یا برق دائم نصب می‌شود

---

🚗 نکته ۴: اگر ردیاب «خواب» باشد، با تکان دادن خودرو بیدار می‌شود

بعضی ردیاب‌ها برای صرفه‌جویی در باتری، فقط در زمان حرکت یا لرزش فعال می‌شوند.
پس اگر اسکن RF انجام دادی و نتیجه نداشتی:
ماشین را ۲–۳ متر تکان بده و دوباره اسکن کن.
گاهی در همان لحظه پینگ ارسال می‌شود و دستگاه RF واکنش نشان می‌دهد.

---

🎤 نکته ۵: ردیاب با میکروفن داخلی وجود دارد

بعضی ردیاب‌های بازار ایران میکروفن دارند و برای شنود هم استفاده می‌شوند.
نشانه‌ها:

• سوراخ ریز روی دستگاه
• یا محل نصب در کابین، نزدیک راننده

هشدار: شنود بدون رضایت، جرم است.
اگر چنین دستگاهی پیدا شد، دست‌نخورده نگه دارید و سریع‌تر گزارش دهید.

---

🔄 نکته ۶: خیلی از ردیاب‌ها «قابلیت ریست از راه دور» دارند

اگر صاحب ردیاب متوجه شود شما پیدایش کرده‌اید، ممکن است از راه دور آن را ریست یا قطع کند.
پس:

• قبل از جدا کردن برق، عکس و فیلم کامل بگیر
• دستگاه را بعد از جدا کردن، داخل جعبه فلزی/کیسه فارادی بگذار که سیگنال ندهد

---

🧪 نکته ۷: بهترین زمان اسکن RF برای گرفتن پینگ

• شب‌ها یا نیمه‌شب بهتر است، چون نویز محیط کم است و ارسال پینگ دستگاه واضح‌تر دیده می‌شود.
• اگر شب نمی‌توانی، پارکینگ خلوت انتخاب کن.

---

🔍 نکته ۸: اگر دانگل روی OBD است، ۱۰ ثانیه بعد از استارت، پینگ می‌فرستد

دانگل‌های OBD معمولاً هنگام روشن شدن خودرو، اتصال به ECU یا باز شدن برق، فعال می‌شوند.
پس اگر اسکن می‌کنی، ۱۰–۱۵ ثانیه بعد از استارت دوباره تست کن.

---

🧑‍🔧 نکته ۹: اگر می‌خواهی بدون خراب‌کاری باز کنی، از مسیر “از زیر” راحت‌تر است

در خیلی از خودروها، باز کردن داشبورد سخت است و ممکن است به ایربگ آسیب برسد.
اما دسترسی از زیر داشبورد ساده‌تر و کم‌خطرتراست.
اگر قصد بررسی داشبورد را داری، از پایین (زیر فرمان) شروع کن.

---

🔥 نکته ۱۰: اگر دستگاه گرم است، احتمالاً فعال است

بدون اینکه دست زیادی به دستگاه بزنید، با پشت انگشت نزدیکش کنید.
اگر کمی گرم بود، یعنی برق دارد یا تازه کار کرده است.

---

✨ جمع‌بندی این بخش

اگر بخواهم این بخش را در یک جمله خلاصه کنم:
«ردیاب مخفی معمولاً جایی نصب می‌شود که خشک، کم‌دید، امن، و نزدیک برق یا شاسی باشد، و سیم‌کشی‌اش کمی با بقیه فرق دارد.»

سلب مسئولیت — گل‌تایر

مطالب این صفحه صرفاً راهنمای عمومی و آموزشی است و هدف آن افزایش آگاهی کاربران دربارهٔ روش‌های کشف و ایمن‌سازی ردیاب‌های خودرو می‌باشد. این متن جایگزین مشاورهٔ حقوقی، ایمنی یا فنی حرفه‌ای نیست؛ در موارد مشکوک یا خطرناک ابتدا با مراجع رسمی (پلیس/کلانتری/پلیس فتا) و سپس با یک برق‌کار خودرو یا وکیل مجرب مشورت کنید. استفاده از تجهیزات مسدودکننده (جمر) یا هر اقدام غیرقانونی/غیرایمن ممنوع و مسئولیت‌بار است. گل‌تایر در قبال هر گونه خسارت، آسیب فنی یا حقوقی ناشی از اجرای خودسرانهٔ راهکارها مسئولیتی ندارد.